Margot over de identiteitsgroep
De maatschappelijk werkers, gespecialiseerde maatschappelijk werkers en psychologen van De Vluchtheuvel werken met cliënten in individuele hulpverleningsgesprekken aan hun probleem. Er zijn echter ook problemen die behandeld worden in een gespreksgroep. We maken kennis met Margot. Zij volgde begin dit jaar de identiteitsgroep.
Margot is getrouwd en heeft vier kinderen tussen de 10 en 20 jaar. Ruim twee dagen per week besteedt ze aan haar eigen bedrijf, waarin ze aan een tiental mensen leidinggeeft. Ze komt over als een zelfverzekerde vrouw die geen problemen heeft met haar zelfbeeld. Margot: “Dat lijkt zo, maar de werkelijkheid is anders. Ik vind het lastig om bij problemen op mijn werk of klachten over producten de telefoon te pakken. Ik pieker erover hoe ik dingen op moet lossen en hoe ik ga zeggen wat ik wil. Ik twijfel vaak of ik dingen misschien fout doe en hoe ik ze anders aan kan pakken.”
Onzeker
Margot worstelt ook in haar gezinsleven met haar onzekerheid en identiteitsproblemen. “Eigenlijk is het al begonnen in mijn verkeringstijd. In de relatie met mijn ouders, die mijn vriend niet geschikt voor mij vonden, maar ook in de relatie met mijn vriend, nu mijn man. Er zijn zoveel situaties geweest waarin ik geen ‘nee’ durfde zeggen of mijn mening niet durfde te geven. Ik heb zo vaak gedacht: ik had nu gewoon iets moeten zeggen, maar ik heb het weer niet gedaan. Toen ben ik steeds onzekerder geworden."
Jarenlang voelt ze dat ze hier iets mee moet doen. Tot iemand haar wijst op de identiteitsgroep van De Vluchtheuvel. Margot reageert afwijzend. “Ik vond het helemaal niks om in een groep hulp te krijgen.” Maar als ze met individuele gesprekken niet verder komt, gaat Margot overstag: “Dan heb ik in ieder geval alles geprobeerd.” En juist in de groep leert ze dingen die ze tijdens de gesprekken niet leert. “Het praten over wat je denkt en voelt, je mening geven over de manier waarop anderen reageren. Dat was leerzaam.”
Herkenning
“Het meest waardevolle van de bijeenkomsten vond ik de herkenning, dat anderen tegen dezelfde dingen aanlopen, dat ze dezelfde dingen niet durven. Ik heb ook veel geleerd van het G-schema. Je brengt een gebeurtenis in kaart met de gedachten, gevoelens en het gedrag dat daaruit voortkomt. Het helpt mij om het gebeurde beter op een rij te krijgen. Klopte mijn gevoel met wat er gebeurd is? En is het nodig om me hier zo vervelend over te voelen?”
“Voor mezelf ervaar ik nog steeds veel hobbels als ik dingen moet doen of zeggen waar ik onzeker over ben. Het kost me heel veel, maar ik voel voldoening als het toch lukt. En anderen merken aan mij dat ik zekerder ben geworden. Nu durf ik met mijn verhaal voor de dag te komen.”
Om privacyredenen is de naam Margot gefingeerd.