Rouw veronderstelt liefde

Rouw veronderstelt Liefde

Ieder mens lijdt in zijn leven verlies. We worden er bijna dagelijks mee geconfronteerd: verlies door overlijden, verlies door dementie, een miskraam, ontslag, ongewenste kinderloosheid…

Het omgaan met verlies wordt rouwen genoemd. Rouw komt voor bij elke vorm van verlies. Rouw is een gezonde en normale reactie op een ingrijpende gebeurtenis. Manu Keirse, emeritus-hoogleraar en specialist op het gebied van verdriet en verlies, omschrijft rouw als ‘’het verdriet beleven bij het afscheid nemen van een dierbaar iemand of iets’’. Hiermee geeft hij aan dat rouwen liefde veronderstelt. Hoe groter de liefde of de verbinding met wie of wat wordt verloren, des te groter het verlies.

Geen enkel mens rouwt hetzelfde. Sommige mensen rouwen zichtbaar, bij anderen is het meer verborgen.  Er zijn wel een aantal kenmerken/taken te herkennen maar iedereen rouwt op zijn eigen unieke manier.

Rouwtaken:
De wijze waarop mensen rouwen heeft ook te maken met de manier waarop mensen eerder met verliezen in hun leven zijn omgegaan. Niet verwerkte verliezen worden door nieuwe verliezen weer opengebroken. Soms lijken verliezen zwaar en onoverkomelijk en kampen we met verdriet en eenzaamheid, woede, angst, verzet en verlies van betekenis.

Diffuus verlies.
Een vaak onderschat verlies is het diffuus verlies. Diffuus verlies gaat over verlies waarbij de duidelijkheid ontbreekt. De ander of het andere is weg en ook weer niet. Het is altijd ergens op de achtergrond aanwezig en dat geeft een onveilig gevoel. Bovendien is het vaak niet duidelijk of het ooit nog anders wordt, je bent je pijnlijk bewust van het gebrek aan informatie hierover. Het kan gaan om zowel fysieke als psychische afwezigheid. Denk aan iemand die vermist wordt, een dementerend persoon, ongewenste kinderloosheid, een gezinslid met een psychische stoornis, een breuk tussen familieleden of een zus die geëmigreerd is. Diffuus verlies gaat vaak gepaard met tegenstrijdige gevoelens zoals haat en liefde, aantrekkingskracht en afstoting, het weten en het vergeten. Een belangrijk kenmerk van diffuus verlies is, dat er vaak miskenning of veroordeling is door de omgeving. Door de tegenstrijdige gevoelens bij diffuus verlies, neemt de persoonlijke kracht vaak af en worden persoonlijke relaties verlamd.

Verlies en rouw horen bij het leven. Iedereen komt verlies en rouw tegen, in wat voor vorm dan ook, op enig moment in zijn leven. Rouwen vraagt de eigen emoties toe te laten. Daarbij hebben mensen elkaar nodig, zodat ze zich gesteund voelen en gerespecteerd, en gevoelens met elkaar kunnen delen.

Soms hebben mensen hulp van een psycholoog of Psychosociaal hulpverlener nodig bij het omgaan met verlies nodig om het verdriet toe te laten, erbij stil te staan, te delen, de zin ervan te vatten. Gun jezelf die hulp en neem contact op met organisaties als Stichting de Vluchtheuvel.  Begeleiding bij rouw dient ertoe, dat mensen weer in contact komen met hun hart, gevoelens van liefde toe kunnen laten, zich opnieuw kunnen hechten en verbindingen aangaan en weer zingeving in hun leven gaan ervaren. Het verlies kunnen verweven in hun leven en in hun toekomst.  

Lydia Heijboer,
Psychosociaal hulpverlener
lheijboer@stichtingdevluchtheuvel.nl

©DeVluchtheuvel