Column RD: De Week van...

De Week van...

Mettie de Braal

Kriebels en keuzestress krijg ik ervan. Van al die jaren, maanden, weken en dagen met een extra tintje gedenkwaardigheid. Het kerkelijk jaar geeft een soort structuur aan het dagelijks leven. Dat ligt anders met de snel opeenvolgende maand, week en dag van vul zelf maar in. Ze allemaal evenveel aandacht geven, blijkt onmogelijk. De Maand van het spannende boek kan ik gerust negeren. Maar de Maand van de Geschiedenis is van een andere orde. Dat heeft ook iets te maken met Gods grote daden. Hoe moeilijk soms te ontdekken. Aan de Week van de Schepping kan een christen toch niet klakkeloos voorbijgaan. Dan is er ook nog op 15 mei De Internationale Dag van het Gezin. Een in 1993 door de Verenigde Naties in het leven geroepen fenomeen. Gezinsplatform.nl maakt er rond die datum zelfs een Week van het Gezin van. Ze wil daarmee aan¬dacht vragen voor het wel¬zijn van kin¬de¬ren, van ouders en van de samen¬le¬ving in het algemeen. Bovendien roept het platform de rege¬ring op “meer reke¬ning te hou¬den met de zorgen, lasten en verant¬woor¬de¬lijk¬he¬den van ge¬zin¬nen.” Daar moet ik wel iets mee.

 Het in februari jongsleden verschenen rapport van de advies- en deskundigencommissie hervormingsagenda jeugd komt ook met een advies voor de overheid: “ Geef als overheid het goede voorbeeld en kies voor een samenhangende jeugd- en gezinsaanpak.” Gezinsplatform.NL staat hierin niet alleen. Verder klopt mijn hart wat sneller van de oproep om lokale steunstructuren te creëren en te versterken. Concreet: “Benut de natuurlijke omgevingen van jongeren en ouders, bijvoorbeeld de school. Jongeren en hun ouders hebben die steunstructuren keihard nodig om in de huidige complexe samenleving hun plek te vinden.” Oftewel: “It takes a village to raise a child.” Helaas verliest die slogan enigszins haar kracht door het dorp dat alles wist, maar niets deed. Het goede nalaten is even ernstig als het verkeerde doen. Naast de school, kunnen ook de kerk en de meer-gezinnen-gemeenschappen belangrijke steunbronnen zijn. Dr. W. ter Horst refereert daaraan in zijn boek ‘Wijs me de weg!’ Hij schrijft dat kinderen regelmatig bij andere gezinnen over de vloer moeten komen, waar wordt bevestigd wat hen thuis is bijgebracht en waar ze op kunnen pikken wat thuis kan worden bevestigd. Om op die manier, over en weer, op basis van gelijkwaardigheid iets voor elkaars kinderen te mogen betekenen. En daarmee voor elkaar als ouders. Bovendien hebben ouders een plek nodig waar ze ervaringen uit kunnen wisselen en nieuwe ideeën op kunnen doen hoe andere vaders en moeders opvoeden. Mede-opvoeders in de kerk, bij het schoolhek, in de buurt en binnen de familie. Zonder al teveel (grote) woorden. Het zijn de kleine dingen die het doen. Iets van jij in jouw kleine hoekje en ik in het mijne.   

Het woord mede-opvoeder roept in het digitale tijdperk vaker de associatie met schermen op, dan met mensen. Smartphones, sociale media, vloggers lijken meer invloed op kinderen en jongeren te hebben dan hun opvoeders. Een onderwerp dat momenteel in de samenleving  een breder levend issue vormt. De Tweede kamer heeft zelfs een motie aangenomen, waarin opgeroepen wordt om een leeftijdsgrens van15 jaar te stellen voor gebruikers van sociale media. Volgens sommigen een ‘tandeloze’ motie: wie gaat dit in gang zetten en wie controleert de leeftijd van gebruikers? In ieder geval zijn zorgen rond de gevolgen van ongebreideld schermgebruik enigszins serieus genomen. De verslavende werking van sociale media en de daarmee samenhangende toenemende eenzaamheid onder jongeren, individualisering van de maatschappij en de fysieke gevolgen van te veel schermtijd komen steeds helderder aan het licht. Het motto van de derde editie van de Week van het Gezin luidt daarom: “scherm uit, gezin aan.” Aangaan, maar niet alleen op je eigen gezinseiland. Sta op en steun elkaar ook in het uit laten gaan van de schermen.

Het duurt gemiddeld zo’n 9 weken om ander gedrag aan te leren. Een week specifiek aandacht  geven aan bijvoorbeeld het gezin is dus veel te kort. Persoonlijk houd ik het toch maar bij het kerkelijk jaar en een Bijbelrooster. Zeker weten dat al die andere thema’s dan aan de orde zullen komen. Waarbij de dag, week of maand van… me extra denkduwtjes kunnen bieden. En er handen en voeten aan te geven.


De auteur is medewerker Preventie en Toerusting bij Stichting De Vluchtheuvel.

==
©devluchtheuvel