Te gesloten voor gemeenschap - Ervaringsverhaal over seksuele problemen

Na vijf jaar bestond het huwelijk van Steven (31) en Wilma (28) alleen nog uit oppervlakkig contact, zoals buren met elkaar hebben. Diep contact was er niet, intiem en seksueel contact al helemaal niet meer. Wilma kon zich niet meer geven, haar lichaam was te gesloten voor seksuele gemeenschap.

Steven en Wilma leerden elkaar kennen toen ze begin twintig waren. Wilma vertelt: “Steven is een open, spontane man, duidelijk aanwezig en soms overweldigend. Voordat wij verkering kregen, zag Stevens leven er heel anders uit. Hij was heel vrij in contacten met andere meisjes. Dat bleef niet bij flirten, er was ook seksuele gemeenschap. In het begin van onze verkeringstijd was hij daar heel open over.” Wilma waardeerde die openheid.

Van de straat
“Ik heb thuis geleerd respect voor elkaar te hebben, ook op lichamelijk gebied. Mijn ouders waren niet heel intiem, maar áls zij elkaar een kus gaven, zag je dat het uit liefde was. Onder meer door mijn opvoeding wist ik hoe ik zelf tegenover intimiteit en seks voor het huwelijk stond. Bij Steven thuis werd er geen aandacht besteed aan seksuele opvoeding. Hij kreeg alles mee ‘van de straat’, van zijn vrienden en van internet. Hij had op dit gebied hele andere waarden en normen dan mij.”

Steven en Wilma hebben nog geen jaar verkering als zij met elkaar vrijen. “Stevens overweldigende karakter heeft mij overrompeld en ik heb niet duidelijk mijn grenzen aangegeven. Ik denk dat Steven het uitgemaakt had, als ik dat wel had gedaan. In het gemeenschap hebben kwam een vast ritme, er trad gewenning op, maar het bleef iets stiekems. Steven vergeleek mij weleens met andere meisjes, waarmee hij eerder seksueel contact had. Dat maakte mij heel onzeker.”

Druk eraf
Na ruim twee jaar trouwen Steven en Wilma. “Mijn hoop was dat de druk eraf zou gaan, omdat gemeenschap binnen het huwelijk mag. Ik hoopte dat het zijn weg zou vinden, maar het bleek niet te werken.” Steven is al die tijd verslaafd aan porno. “Ik dacht: als hij daarnaar kijkt, ligt de druk misschien niet zo bij mij. Het compenseerde voor mijn gevoel mijn onvermogen, maar het was heel slecht voor mijn gevoel van eigenwaarde.” Terugkijkend moet Wilma zeggen: “Vanaf het begin is er frustratie of wrijving geweest, omdat hij over mijn grenzen ging. Je geeft continu toe aan iets waar je niet achter staat of aan iets wat je zelf niet voelt. Ik leerde mijn eigen gevoel bij seksualiteit niet kennen. Ik deed het altijd voor een ander. Op een gegeven moment liepen we er allebei compleet in vast. Ik bouwde een muur op. Ik kon mezelf niet meer geven, mijn lichaam was te gesloten. Ik kreeg een nare bijsmaak bij intimiteit en bij seksualiteit.”

Grenzen gepasseerd
De geboorte van het eerste kindje van Steven en Wilma verliep traumatisch. Daarna heeft Wilma hulp gezocht bij de huisarts. “Eigenlijk om deze geboorte te verwerken, maar al pratend kwamen we eropuit dat het tussen Steven en mij gewoon niet liep. Ik was zo vaak mijn grenzen gepasseerd. Ik voelde dat wij en ons huwelijk op deze manier stuk zouden gaan. We zijn op zoek gegaan naar hulp voor ons samen. We vonden het belangrijk dat het iemand zou zijn die wat betreft geloofsbeleving met ons op één lijn zit. Het werd De Vluchtheuvel.”

“Eerst heb ik alleen een aantal gesprekken gehad. Ik leerde om bij mezelf en bij mijn gevoel te komen, bij wat het met mij gedaan heeft. Daarna zijn we samen gegaan.” Steven deed in die tijd ook mee aan de mannengroep, om te leren breken met zijn seksverslaving. Tijdens de gesprekken samen hebben Steven en Wilma veel moeten leren. “We bespraken wat we allebei nodig hebben om elkaar te raken, om ons verbonden te voelen. Dat begon met dagelijkse, praktische dingen: hoe kom je met elkaar in gesprek? Steven moest leren zien dat ik meer was dan een lichaam. Hij moest oog krijgen voor wat ik nodig heb en belangrijk vind. Ik heb moeten leren wat ik zelf prettig vind en hoe ik voel dat ik behoefte heb aan seksualiteit.”

Herstelperiode
“Ik heb altijd geweten dat Steven van mij houdt, anders en meer dan van al die andere meisjes. Het is heel bijzonder dat we getrouwd zijn. We zijn op een wankele basis begonnen en toch zijn we nog samen. We zitten in een herstelperiode, maar het genieten van intimiteit en seksualiteit komt steeds meer terug.”

Steven en Wilma heten in werkelijkheid anders.