Communiceren met kinderen

Als je als mensen bij elkaar bent is er altijd communicatie. En communiceren doe je niet alleen met taal, maar ook met watde ander ziet. Door wat je niét zegt, zeg je veel meer dan door wat je wél zegt. Denk er maar eens aan, als je je kind even stil aankijkt, of als er na een fijn gesprek een stilte valt.Of je gezichtsuitdrukking: soms is je wenkbrauwen fronsen of een boze blik al genoeg of jouw stralende ogen als je trots op je kind bent. Dat is allemaal communicatie. En komt je gezichtsuitdrukking overeen met wat je zegt of wat je voelt?

Communicatie = 55% lichaamstaal

Van alles wat we uitzenden zegt onze lichaamstaal het meest: 55%. Maar onze stem doet ook veel. Aan de stem kun je vaak horen hoe iemand zich die dag voelt. Dus hoe zeg je tegen je kind: “ik wil dat je nu even je viltstiften gaat opruimen”. En je lichaamstaal: straal je uit dat je moe bent, je het niet leuk meer vindt of dat je juist blij bent. Je kind ziet dat aan je. Als het goed is, lees jij al deze dingen bij je kind, maar je kind leest dat ook bij jou!
De woorden die jij gebruikt kunnen een grote invloed op het leven van je kind hebben. Ben je positief, straal je vertrouwen uit, heb je verwachtingen van je kind. Dit kan een kind tekenen. Alleen al zeggen dat je begrijpt dat iets moeilijk voor hem is, kan je kind al zoveel steun geven, zoveel voor zijn leven betekenen.De kunst van het communiceren is niet dat je leert om je eigen gedachten te uiten. Het is de kunst om een ander aan de praat te krijgen. Het doel in de communicatie met je kind moet zijn dat je je kind begrijpt en niet alleen dat het kind jou begrijpt.

Communicatie = Samen

Bij communicatie gaat het altijd om samen, dus geen hele monoloog afsteken, maar een dialoog. Je kind krijgt de ruimte om iets te vertellen. Bied jij daar ook echt ruimte voor of wals je er overheen?

Communicatie = Luisteren

Luisteren is belangrijk, maar ook moeilijk. Belangrijk omdat de ander zich dan gehoord, begrepen en gezien voelt. Moeilijk omdat je er zo met je eigen meningen, ideeën en gedachten tussen zit. Je zit vaak al te denken, wat je zult gaan zeggen of wat je er van vindt. Je kunt dan niet meer onbevangenluisteren naar wat gezegd wordt. Luister met volle aandacht en wees ondertussen niet met andere dingen bezig zijn, richt je echt op de ander.Als een kind overstuur is dan help je hem door met volle aandacht te luisteren, door zijn gevoelens te erkennen, zijn gevoelens te benoemen en te verwoorden wat het kind wil. Verwoord bijvoorbeeld: “Ik begrijp best dat je het spannend vindt en dat je dan graag bij mama wil blijven”.

Pas als we serieus gemeende woorden gebruiken wordt het kind geraakt. Door te luisteren naar de gevoelens van onze kinderen, of door onze eigen gevoelens met hen te delen, door ze een keuze te geven of door ze uit te nodigen om hun probleem samen met ons op te lossen, stimuleren wij hun zelfvertrouwen.

Communicatie = Verbinding!

Wat is het fijn en belangrijk om zo met je kind te communiceren, dat kan zo verbindend werken.

Opvoeden = blijven leren!

Wilt u in uw kerkelijke gemeente bijeenkomsten met oudersover Bijbelse opvoeding organiseren?